Monday, March 30, 2009

ကိုယ္၀န္ ၈ လ ထဲ့မွာေရာက္ေနၿပီ

၂၇ မတ္ ၂၀၀၉ မွာ ဆရာ၀န္နဲ႕ သြားေတြ႕ရတယ္။ သားေလးက အခုဆိုဗိုက္ထဲ့မွာ ၁.၆ ေကဂ်ီ ရွိေနၿပီ ဆိုပဲ။ က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့ သားေလးပါတဲ့။
စိတ္ထဲ့မွာ အေတာ္ေလး လန္းလန္းဆန္းဆန္းရွိတယ္။ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ လမျပည့္တဲ့ ကေလးမ်ဳိးေမြးဖို႕ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူးေလ။
သားေလး ဖြားဖြား ကေတာ့ေျပာပါတယ္၊ ငါတို႕မွာ လမျပည့္ပဲေမြးတဲ့ မ်ဳိးရုိး မရွိပါဘူေအတဲ့ (သတိရလိုက္တာ ေမေမရယ္၊ အေ၀းကေနပဲ ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္)။
ဒီတေခါက္ ဆရာ၀န္ဖိုးနဲ႕ ေဆးဖိုး စကၤာပူ ၂၀၀ ေလာက္က်သြားတယ္။
ခ်စ္တဲ့ ခင္ပြန္းသည္က ေသာၾကာေန႕ဆိုမအားေတာ့ မလိုက္ႏုိင္ဘူးေလ။ မိုးေကာင္းသူ အေဖာ္လိုက္ေပးတာ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ဒီပိုစ့္ေလးနဲ႕ေျပာပါေစ။ ဗိုက္ထဲ့က သားသားေလးကလည္း အန္တီ မိုးေကာင္းသူကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္တဲ့။

Tuesday, March 24, 2009

ဘေလာ့ဂ္လိုက္မယ္ေနာ္

အိပ္မေပ်ာ္တိုင္း စိတ္ကူးထဲ့မွာဘေလာ့ဂ္ေတြေရးတယ္။
တရားထိုင္လည္း ဘေလာ့ဂ္ေတြေရးေနတယ္။
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလည္း။

ခုလည္း မနက္ ၂း၃၀ ကတည္းက ဗိုက္ထဲ့က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေလးကႏုိးေနလို အိပ္မရတာရယ္၊ အိပ္မရလို႕ စိတ္ကူးနဲ႕ဘေလာ့ဂ္ေနတာနဲ႕ လက္ေတြ႕ ဘေလာ့ဂ္လုပ္ေနမိတယ္။
ညေနက မစားလိုက္ရတဲ့ ခ်စ္သူ႕လက္ရာ ငါးဟင္းေလးနဲ႕ ထမင္းေလးစားရင္း ဘေလာ့ဂ္ေနတယ္။ စားၾကပါအံုးမိတ္ေဆြတို႕ေရ႕။

မိတ္ေဆြတို႕လည္း ထိန္းသိမ္းရခက္တဲ့စိတ္ကို ႏုိင္နင္းစြာ ထိန္းသိမ္းႏုိင္ၾကပါေစလို႕ဆုေတာင္းရင္း ………..

ျပန္အိပ္လိုက္အံုးမယ္ …. မနက္ အလုပ္ဆင္းရမယ္ … ေခါင္ၾကည္မွ ပရုိဂရမ္ေတြကေရးလို႕ရမွာ ……..

ကီနဲ႕ကုတ္

ေလာကီ ေလာဘေတြျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ PHD တက္ခ်င္တယ္။
ေလာကုတၱရာ အေတြး ငါေသမွာကႀကိမ္းေသပဲ ေသဖို႕ အတြက္ျပင္ဆင္ရမယ္ ဆိုတဲ့စိတ္၀င္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဖားေအာက္တရားစခန္းကိုပဲ သြားခ်င္တယ္။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဖားေအာက္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ စေနေန႕ ညေနတိုင္း ၇း၃၀ က ၉း၀၀ အထိ အဘိဓမၼာ ေလ့လာေနတယ္။
တကယ္လို႕မ်ား မိတ္ေဆြတို႕လည္းေလ့လာခ်င္ရင္ လာေလ့လာဖို႕ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ေမလ ၁ ရက္ေန႔က စလို႕ ၉ ရက္ တရားစခန္းလည္းရွိေသးတယ္ရွင့္။ တကယ္လို႕မ်ား အခ်ိန္ရ ရင္ေလ့လာၾကည့္ေစခ်င္တယ္။ ဖိတ္ေခၚပါတယ္ စမ္းသပ္ၾကည့္ၾကပါ။

ဆရာေတာ္နဲ႕ ပတ္သက္ေသာ ဆိုက္ဒ္မ်ား
http://www.paauk.org/
http://www.paauktawya.org
http://www.paaukforestmonastery.org/

Saturday, March 21, 2009

ဆမူစာေၾကာ္သုပ္၊ ေကာ္ျပန္႔ေၾကာ္သုပ္


ဒီအေၾကာ္သုပ္က သူငယ္ခ်င္းအိမ္က လုပ္ေကြ်းလိုက္ၿပီးေနာက္ ခင္ပြန္းသည္ က ခဏခဏ စားခ်င္တယ္ ဂ်ီက်လြန္းလို႕ လုပ္ေကြ်းျဖစ္တယ္။
ပဲဟင္းရည္၊ ပူစီနံ (မရရင္ေတာ့) နံနံပင္ေပါ့၊ ေဂၚပီေလးပါးပါးလီွး၊ အခ်ည္အတြက္ သံပုရာသီး၊ ငရုပ္သီးစိမ္ေလးပါးပါးလွီး၊ ျမင္းစားပဲျပဳပ္၊ ဆမူစာေၾကာ္ နဲ႕ ေကာ္ျပန္႕ေၾကာ္။
အားလံုးသင့္သလိုေရာထည့္ၿပီးသံုးေဆာင္ႏုိင္ပါတယ္။




အဆင့္သင့္ေၾကာ္ရုံ လုပ္ၿပီးသား ဆမူစာနဲ႔ေကာ္ျပန္႔ ကုိ "NTUC" က၀ယ္ပါတယ္။





အိမ္နားကေစ်းေလးက ျမင္းစားပဲလို႕ပဲသိတယ္။ ဘယ္လိုေခၚသည္မသိ။ အဲဒါေလးကို ဆားေလး နည္းနည္းထည့္ ျပဳပ္ပါတယ္။



ေကာ္ျပန္႔ေလးကို ဇကာေလးထဲထည္႔ၿပီး ေအာက္ကေရေႏြးေငြ႕ေလးေပးၿပီးပူလုိက္ပါတယ္။
ဒါဆိုရင္ေတာ႔ ေကာ္ျပန္႕စိမ္းေလး အခ်ဥ္ရည္ေလးထည္႔ၿပီးသံုးေဆာင္ႏုိင္ပါၿပီ။


ဆမူစာနဲ႕ေကာ္ျပန္႕ ကိုမီးေအးေအးေလးနဲ႕ ေၾကာ္ပါ။




ပဲဟင္းရည္အတြက္ေတာ့ အလြယ္ေလးပဲလုပ္လိုက္တယ္၊ ပဲမွဳန္႔ကိုအရည္ေဖ်ာ္ၿပီးတည္ အားလူးေလးေတြစိပ္ၿပီးထည့္ အားလူးျမန္ျမန္ႏူးေအာင္ ဆားနဲ႕နယ္ထားၿပီးထည့္ပါ။




အားလံုးၿပီးရင္ေတာ့ ပန္ကန္ထဲထည့္ၿပီး အခုလိုပဲ ကြ်န္မရဲ႕ ကိုႀကီးနဲ႕အတူသံုးေဆာင္ႏုိင္ပါၿပီ။

Thursday, March 12, 2009

ေလာကႀကီးမွ သင္ယူခြင့္ရရွိေသာ ဘာသာရပ္အသစ္တခု

ကိုယ္၀န္ရွိလာျခင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေလာကႀကီးမွ သင္ယူခြင့္ရရွိေသာ ဘာသာရပ္အသစ္တခု သင္ၾကားခြင့္ရတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ လူတုိင္း ဒီအခြင့္အေရး မရႏုိင္ဘူးဆုိတာ အားလုံးအသိပါ။ အိမ္ေထာင္ရွိတာေတာင္ မိန္းမမွာသာ အထူးရရွိတဲ့ အခြင့္အေရးလို႔ ေျပာရမလားပဲ။

ကုိယ္က ပညာေရးမွာ ကံေကာင္းစြာ ျမန္မာျပည္မွာကတည္းက ပညာသင္ဆု ရခဲ့ဖူးေလေတာ့ အခုလည္း ေလာကႀကီးက ကိုယ့္ကုိ ဒီဘာသာရပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သင္ၾကားခြင့္ ပညာသင္ဆုေပးတယ္လို႔ ခံယူမိတယ္။

ကိုယ္တုိ႔ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ကေလးယူတုန္းက မရဘဲ၊ ေလာေလာဆယ္ ကေလးမယူေသးဘူး၊ မတ္လမွာ ျမန္မာျပည္ျပန္ၿပီး တလ တရားစခန္း၀င္မယ္ေျပာၿပီး ႐ုံးကိုေတာင္ ခြင့္ႀကဳိတင္ဖို႔ ေျပာၿပီးကာမွ ကိုယ္၀န္ရွိေနမွန္း သိရတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ မႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔မွာ ေသြးလႉျဖစ္ေသးတယ္။ ေသြးလႉၿပီးရင္ ထုံးစံအတုိင္းျဖစ္တတ္တဲ့ တလ၊ ႏွစ္လ ဓမၼတာေပ်ာက္ေလ့ရွိေတာ့ စက္တင္ဘာလမွာ ပုံမွန္မလာတာကို ႐ုိး႐ုိးလို႔ပဲ ေအာက္ေမ့မိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ္၀န္ရွိမရွိစစ္တဲ့ ကိရိယာေလးနဲ႔ စစ္ၾကည့္ေတာ့လည္း ဘာမွမေပၚေသးဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ပုံမွန္အတုိင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဆုံျဖစ္ရင္၊ စိတ္လိုလက္ရလည္းရွိတယ္ဆိုရင္၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးျဖစ္ရင္ တခြက္တဖလား ေသာက္ျဖစ္ေသးတယ္။

ေနာက္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ္ဖတ္ေနတဲ့စာအုပ္က အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသရဲ႕ “တစ္ဘ၀သာသနာ” စာအုပ္။ သိပ္သေဘာက်တဲ့စာအုပ္ေပါ့။ အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာ ဆရာေတာ္က သူ႕ရဲ႕စာသင္သားသံဃာ ၅၀၀ ေက်ာ္ကုိ ညေနဘက္ ခ်င္းနဲ႔ ထန္းလ်က္ ျပဳတ္တုိက္တယ္လို႔ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ကိုယ္လည္း စိတ္ကူးရၿပီး ေကာ္ပီကူးတာေပါ့ေလ၊ ခ်င္းနဲ႔ထန္းလ်က္ ျပဳတ္ေသာက္လုိက္ေသးတယ္။

စက္တင္ဘာအေစာပုိင္း ေရာက္လာေတာ့ လူက အလုိလိုေနရင္း ပင္ပန္းတာရယ္၊ မၾကာခဏ အန္တာရယ္ေၾကာင့္ အစာအိမ္တခုခုျဖစ္သလားဆုိၿပီး ေအာက္ေမ့မိတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဘယ္လိုမွမသကၤာတာနဲ႔ပဲ ထပ္စစ္လိုက္ေတာ့ လားလား… စစ္တဲ့ကိရိယာေလးမွာ ႏွစ္ေၾကာင္းေပၚေနပါေရာလား…..။ ဧည့္သည္ေလးတေယာက္ေတာ့ ကုိယ့္တို႔ကမၻာေလးထဲလာဖုိ႔ ကိုယ့္ဗုိက္ထဲမွာ အစျပဳေနပါေရာလား။ အဲဒီသတင္းလည္းၾကားေရာ ခ်စ္ခင္ပြန္းသည္ကေတာ့ ေပ်ာ္ေနလုိက္တာေလ။ ကိုယ္ကလည္း ကုိယ္၀န္ရွိလာၿပီဆုိေတာ့ ရွိေစေတာ့ေပါ့၊ လာခ်ိန္တန္လို႔ လာတာပဲေလ ဆုိၿပီးေတာ့ သေဘာထားလုိက္ပါတယ္။

ကိုယ္ ျမန္မာျပည္ခဏျပန္ၿပီး ဖားေအာက္မွာ တရားစခန္း၀င္မယ့္ကိစၥေလးေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္ေသးဘူးေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ တရားနာဆဲ၊ တရားစာအုပ္ေတြကေတာ့ ဖတ္ျဖစ္ဆဲပါပဲ။ ကံေကာင္းေထာက္မခ်င္ေတာ့ အင္မတန္မွ ေလ့လာခ်င္ေနတဲ့ အဘိဓမၼာကုိလည္း ေလ့လာခြင့္ရဦးမယ္။ စေနေန႔တုိင္း ည ၇း၃၀ ကေန ၉ နာရီအထိ ဒီက ဖားေအာက္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ သင္ေပးေနတယ္တဲ့။

ကိုယ္၀န္ရွိလာတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေလာကႀကီးက ကုိယ့္ကို ဘာေတြေပးသလဲ၊ တခါမွ မသိဘူးတဲ့ အသိေတြကို နားလည္ႏုိင္ဖို႔ ေပးပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ဗိုက္ႀကီးရတဲ့ဒုကၡေပါ့။ ဗုိက္ထဲမွာေနရတဲ့ဒုကၡလည္း မလြယ္ဘူးဆုိတာ ခံစားသိရွိျပန္တယ္။

ကိုယ္၀န္ေဆာင္ကာစ အေစာပုိင္းကာလမွာေတာ့ ဘာမွမစားခ်င္သလို အနံ႔ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ဘယ္လိုမွ မခံႏုိင္ဘူး။ ပထမ ကိုယ္၀န္ရွိမွန္း မသိေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ အစိမ္းေရာင္ပန္းသီးေတြကို မက္မက္ေမာေမာ စားေနမိတယ္။ ေနာက္ ကုိယ္၀န္ရွိမွန္းသိၿပီးတဲ့ ဒုတိယလမွာ စေတာ္ဘယ္ရီသီးေတြကုိ ဆားနဲ႔တုိ႔ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ စားမိတယ္။ ထမင္း ဟင္းေတြဆုိ လုံး၀မၾကည့္ခ်င္ဘဲ ၃ လေက်ာ္တဲ့အထိ မၾကာခဏ ထုိးထိုးအန္ေနတတ္တယ္။ ထူးျခားတာက အလုိလိုေနရင္း ပင္ပန္းေနတာပါပဲ။

ဗိုက္ထဲမွာ လူသားေလးစျဖစ္ရတာ ဘယ္လြယ္မွာလည္းေနာ္။ လူသားေလးရဲ႕ ခႏၶာအစိတ္အပိုင္း စျဖစ္ခ်ိန္မွာ ရင္ဘတ္ေအာင့္တဲ့ေ၀ဒနာ စခံစားရတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ကိုယ္၀န္ ၄ လေက်ာ္လာေတာ့ ပုံမွန္ျပန္စားလာႏုိင္တယ္။ အစပ္တုိ႔၊ ယမကာတုိ႔ကေတာ့ အလုိလိုေနရင္း ေရွာင္ေနမိသားျဖစ္သြားတယ္။ ေၾသာ္ အထဲက ရင္ေသြးေလး မ်က္စိေကာင္း၊ ဉာဏ္ရည္ေကာင္းဖုိ႔အတြက္ ေဆးေတြကလည္း ေသာက္ရပါေသးတယ္။

ဒီလုိနဲ႔ ၅ လေရာက္လာေတာ့ ထူးဆန္းတဲ့အျဖစ္တခု စလာျပန္ေသးတယ္။ လူသားေလးအတြက္ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ ႏုိ႔ရည္က အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီေလ။ တညသား ႐ုတ္တရက္ ရင္ဘတ္မွာစုိေနေတာ့ လန္႔သြားၿပီး သိတဲ့လူႀကီးေတြကို ေမးျမန္းစူးစမ္းရတယ္၊ ပုံမွန္ဟုတ္၊ မဟုတ္။ ဒါေတြကေတာ့ ကုိယ့္အတြက္ ဘာသာရပ္ အသစ္စက္စက္ေတြေလ။

ဒီလိုနဲ႔ ကုိယ္၀န္ ၆ လထဲေရာက္လာပါၿပီ။ အဲဒီမွာ တခါ ေျခ၊ လက္ေတြေရာင္ၿပီး မ်က္ႏွာ နည္းနည္း အမ္းလာတာပါပဲ။ ဒါနဲ႔တခါ ေမးၾကည့္ျပန္ေတာ့ တခ်ဳိ႕က ၃ ခါေရာင္ၿပီးရင္ ေမြးတတ္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ အထိတ္တလန္႔ ျဖစ္ခဲ့ရေသးတယ္။ ေမးမိတဲ့အခ်ိန္မွာ ကုိယ္က ၂ ခါေရာင္ၿပီးၿပီဆုိေတာ့ ဒီတခါေရာင္ၿပီးလို႔မ်ားေမြးရင္ လမေစ့ပဲေမြးတဲ့ကေလး ျဖစ္ေတာ့မွာပဲဆုိၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဒီႏုိင္ငံမွာလမေစ့ဘဲေမြးရင္ ျပႆနာက ေငြေၾကးေလ၊ ကုန္က်စရိတ္က ကိုယ္ဘယ္လိုမွ လက္လွမ္းမမီႏုိင္ေလာက္တဲ့ ပမာဏ ကုန္မယ္တဲ့။ ေနာက္ေတာ့မွ ေျခေတြလက္ေတြေရာင္တာ ကိုယ့္အလုပ္အေနအထားေၾကာင့္ ေသြးက်ၿပီးေရာင္တယ္ဆုိတာရယ္၊ ၃ ခါေရာင္ၿပီး ေမြးတယ္ဆုိတာ လြဲမွားတဲ့အယူအဆတခုဆုိတာရယ္ သိရေတာ့မွပဲ စိတ္ေအးမိေတာ့တယ္။ အခုေတာ့လည္း မၾကာခဏ ေရာင္ေရာင္ေနလို႔ စိုးရိမ္တဲ့စိတ္ သိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး။

တခုပဲေျပာစရာရွိတာက ဒီတေလာ ဘာျဖစ္တယ္မသိ၊ ထစ္ခနဲဆုိ မ်က္ရည္က အရင္က်မိေနတယ္။ စိတ္ဓာတ္က်တာမဟုတ္ေပမယ့္ ၀မ္းနည္းတဲ့ဓာတ္ခံက ပိုမ်ားေနသလုိပဲ။ ဒါလည္း ကိုယ္၀န္သည္အမ်ားစု ျဖစ္တတ္တဲ့လကၡဏာတရပ္ပဲတဲ့၊ အင္း… ကုိယ့္အတြက္ ဘာသာရပ္အသစ္တခုေပပဲေပါ့။

အခု ကုိယ္၀န္က ၇ လထဲမွာ။ ဒီတခါၾကေတာ့ ခါးက နာနာလာတယ္။ အိပ္ရတာ အဆင္မေျပဘူး။ အထဲကသားေလးက လႈပ္လႈပ္ရွားရွားလုပ္ရင္ ကုိယ္လည္း ခံစားသိနဲ႔ သိတတ္ေနၿပီ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီထူးျခားမႈကုိ ဘာသာရပ္အသစ္တခုအေနနဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္သက္သက္ သင္ယူေနမိတယ္။

ကိုယ္က တေန႔တေန႔ ထုိင္တာမ်ားတာရယ္၊ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ တက္တာရယ္ေၾကာင့္ ၿမီးေညႇာင့္႐ုိးက ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါး နာက်င္ခံစားရတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ကုိယ့္အတြက္ ဆုိး၀ါးတဲ့၊ သင္ယူလက္ခံဖုိ႔ခက္တဲ့ ဘာသာရပ္တခုပါပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ အခုအခ်ိန္မွာ ကိုယ္တုိင္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၿပီးသားမုိ႔ ႀကိဳက္တဲ့ဘာသာရပ္ေရာ မႀကိဳက္တဲ့ဘာသာရပ္ေရာ ေက်ညက္စြာ သင္ယူရေပဦးေတာ့မယ္။

Saturday, March 7, 2009

သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မဂၤလာပြဲ






စံမင္းတို႕ မဂၤလာပြဲ

ဗိုက္ထဲက သားသားေလး



သားသားေလးေရ႕ ဗိုက္ထဲ့မွာေနရတာ အေနခက္ရွာမွာပဲေနာ္။ အင္း ေမေမ့ အလုပ္ကလည္း မနက္ ၉း၀၀ နာရီက စထိုင္လုိက္တာ တစ္ခါတရံ ည ၁၁ နာရီေတာင္ျဖစ္တယ္။ ဒါေတာင္ပိုင္ရွင္က (Research) လုပ္ပါအံုးဆိုတယ္။ အင္း ဒီအတိုင္းဆို (Project) အသစ္ေတြမွာ မထဲ့ဖို႕ ပိုင္ရွင္ကို သြားေတြ႕ခဲ့တယ္ မထူးျခားပါဘူး သားရယ္ ပင္ပန္းလို႕ ေစာေစာ နားခ်င္နားပါတဲ့ ဒါေပမဲ့ ဒီ (Project) မွာေတာ့ လုပ္ေပးပါအံုးတဲ့။ ဒါနဲ႕ပဲ ဆက္လုပ္ေပါ့။
အင္းပိုင္ရွင္က ဒီႏွစ္ (Bonus) မေပးဘူး။ အင္း တကမၻာလံုးစီးပြားေရးက်ေနတဲ့ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ လည္း အလုပ္မျဖဳတ္တာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ရမလိုျဖစ္ေနတယ္။
ကိုယ္၀န္နဲ႕ဆိုေတာ့ တစ္ျခား အလုပ္ရွာဖို႕ မျဖစ္ႏုိင္။ ဒီႏုိင္ငံ ဥပေဒ အရ ရက္ေပါင္း (၁၆၀) အလုပ္လုပ္ထားမွ မီးဖြားခြင့္ရမွာ ဆိုေတာ့။ အင္းသားေလးေရ႕ ႀကိဳးစားရအံုးမွေပါ့။

မိသားစုေန႕ေလးရဲ႕ အေၾကာ္စံု

ကြ်န္မရဲ႕ စေန႕၊ တနဂၤေႏြေန႕ ေတြကေတာ့ ကြ်န္မတို႕ ရဲ႕ မိသားစုေန႕ ေလးေတြေပါ့။ ဒါနဲ႕ အေၾကာ္စံုလုပ္စားဖို႕ စိတ္ကူးျဖစ္ခဲ့တယ္။

မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္း၊ အစ္ကို၊ ေမာင္၊ ႏွမ အားလံုး စားသံုးၾကပါကုန္။

မက်ီးသီးနဲ႕ ကိုယ္တိုင္လုပ္ထားတဲ့ အခ်ဥ္ရည္ေပါ့ (ေမာ္လၿမိဳင္ စတိုင္ပါ)













ပဲတီပင္ေပါက္ေၾကာ္













အားလူးေၾကာ္၊ ဘူးသီးေၾကာ္ နဲ႕ ၾကက္သြန္ေၾကာ္













ဒါေလးကေတာ့ ပုဇြန္ေၾကာ္ေပါ့













ဒါကေတာ့ ငါးအသားတုံုး ကို အတံုးေသးေသးေလးေတြတုံုးၿပီး ဆန္ႏွစ္နဲ႕ေၾကာ္ထားတာပါ။














ဒါကေတာ့ လွ်က္တျပက္ ဟင္းခ်ဳိပါ ပဲေဇာင္းလ်ား သီးေလးေတြခ်ဳိးၿပီး၊ ေယာက္ခမ ပို႕ေပးထားတဲ့ ငါးက်ည္းေျခာက္ေလး ဖဲ့ထည့္ျပီးေတာ့ ၾကက္သြန္ျဖဴေလးထုထည့္ထားတာပါ။











ပဲတီပင္ေပါက္ မေၾကာ္ရေသးတာေတြေပါ့၊ အေၾကာ္သုတ္ထဲ ထည့္သုတ္ရင္သိပ္စားလုိ႕ေကာင္းတာေပါ့။

ခ်စ္သူမ်ားေန႔တဲ့

သူမ်ားေတြက ခ်စ္သူမ်ားေန႔ ဆိုေတာ့ ကိုယ္ရဲ႕ ခ်စ္သူေလးကိုဘာ၀ယ္ေပးရင္ေကာင္းမလဲ စဥ္စားမိတယ္ ဒါနဲ့ ကိုယ္ခ်စ္သူေလး လိုခ်င္ေနတဲ့နာရီေကာင္းေကာင္း၀ယ္ေပးမယ္ စိတ္ကူးမိတယ္ အင္း နာရီေကာင္းေကာင္း က ေစ်းေတာ့အႀကီးသား ဒါေပမဲ့ ၀ယ္ေပးဖို႕ စဥ္စား လိုက္တယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း တိုင္ပင္ၿပီး ေန႕လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ လိုက္ေရြးေပးဖို႕ ေျပာလိုက္တယ္။ ညေနဘက္က ခ်စ္သူေလးကို လာႀကိဳဖို႕ေျပာထားတယ္ေလ။ ဒီလိုနဲ႕ ေနလည္ သြား၀ယ္မယ္ အစီအစဥ္ေလး မျဖစ္ေတာ့ ညေနေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက သြား၀ယ္ဖို႕ေျပာတယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ ကိုယ္လည္း ခ်စ္သူေလးနဲ႕ပဲသြားေတာ့မယ္ သူကိုယ္တိုင္ပဲ ႀကိဳက္တာေရြးေစေတာ့။

ကဲဒီလိုနဲ႕ နာရီဆိုင္ေတြလိုက္ၾကည့္ပီ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခ်စ္သူေလး က နာရီ မယူေတာ့ ဘူး ဖိနပ္ ၀ယ္ေပးပါတဲ့။

ဒါနဲ႕ ဖိနပ္ ရွာၾကေလ သတည္းေပါ့။ ခ်စ္သူေလးရဲ႕ ေျခေထာက္က သိပ္ေတာ့ မႀကီးပါဘူး နံပတ္ ၄၅ စီးလုိ႕ မရဘူး တဆိုင္လံုး စိတ္ညစ္ေအာင္ ရွာ တာေတာင္ ဖိနပ္ကိုေရြးခ်ယ္ခြင့္ သူ မရရွိပါဘူး ဖိနပ္ကပဲ သူကို ေရြးေလ့ရွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့ စီးလို႕ရတဲ့ ဖိနပ္ပဲ သူယူခြင့္ရတာကိုး။

စကိုင္လိုက္တံုး ကေတာ့ ၄၉ ေဒၚလာေပါ့ တကယ္ယူ လိုက္ရတာေတာ့ ၁၄၉ ေဒၚလာပါ။
အဟတ္ ခ်စ္သူမ်ားေန႕မွာ ခ်စ္သူအတြက္ ၁၄၉ ေဒၚလာတန္ဖိနပ္။


အျပင္မေရာက္လာေသးတဲ့ သားသားေလး အတြက္ ေခါင္အံုးနဲ႕ ခြေခါင္အံုးေလး ၁၂၀ ကို ၇၀% ေလ်ာ့ေစ်းရလို ၂၉ေဒၚလာနဲ႕ ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။


ကိုယ္အတြက္ေတာ့ ခ်စ္သူေလးက သဘက္အက်ၤီေလး ၀ယ္ေပးတယ္။

အင္းခ်စ္သူမ်ားေန႕မွာ ခ်စ္သူမ်ား ေပ်ာ္ရြင္ၾကပါေစ။ အင္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ပိုက္ဆံအိတ္ေလး လည္း ပိန္သြားျပီး။